« Το μέλλον δεν θαρθεί

από μονάχο του, έτσι νέτο – σκέτο,

αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς…» (Β. Μαγιακόφσκι)

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Ανακοίνωση Εργατικής Ενότητας


Συνάδελφοι
   Μετά από δεκαετίες απόλυτης ευθύνης της κομματικής παράταξης της 
ΑΕΜ-ΠΑΜΕ, και μετά από τέσσερεις μήνες λειτουργίας της νέας Διοίκησης,
με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι κάθε προσπάθεια συνεννόησης και 
κοινής δράσης πέφτει στο κενό, γιατί όπως λέει και ο λαός μας «στου 
κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα».
   Συνεχίζουν την καταστροφική τους δράση, μετατρέποντας το συνδικάτο 
σε φάντασμα του παρελθόντος, όπως έχουν καταφέρει να το κάνουν με 
ανάλογη επιτυχία στο συνδικάτο οικοδόμων και άλλα συνδικάτα που τα 
έβλεπαν με τον ίδιο τρόπο του κομματικού φέουδου.
    Αποδείχτηκε λοιπόν ότι το ΑΕΜ-ΠΑΜΕ είναι πολύ μικρότερο των 
περιστάσεων, και όχι μόνο λόγω ανικανότητας κάποιων προσώπων, αλλά
κυρίως επειδή υπηρετούν κομματικά παιχνίδια που θέλουν τα 
Συνδικάτα κομματικές προεκτάσεις και όχι εργαλεία ταξικού αγώνα 
για τα εργατικά δικαιώματα.
  Με αυτή την ταχτική τους κατάφεραν να κάνουν τους μεταλλεργάτες να 
γυρίσουν την πλάτη στο Συνδικάτο.
Έχασαν την εμπιστοσύνη που έδειχναν τόσα χρόνια  στο Συνδικάτο, 
απόσειραν την στήριξη που τόσα χρόνια έδιναν στους συνδικαλιστές του 
ΠΑΜΕ, και αυτή η ανατροπή φυσικά, οφείλεται αποκλειστικά στην 
αδιέξοδη και στείρα κομματική ταχτική που ακολουθούν τόσα χρόνια. 
Οδήγησαν στην απογοήτευση, την αποχή και την αδράνεια, εκατοντάδες 
συναδέλφους, τους  πιο δραστήριους υποστηριχτές του Συνδικάτου, στην 
πιο κρίσιμη στιγμή, στον πιο κρίσιμο αγώνα για την απόκρουση της πιο 
βάρβαρης επίθεσης στις καταχτήσεις μας.
Η άρνηση τους να δεχτούν μορφές αγώνα που να ανταποκρίνονται 
στις σημερινές ανάγκες, και η ενασχόλησή τους με όλα τα άλλα 
εκτός από τη σωτηρία της δουλειάς μας, και την ουσιαστική κάλυψη 
των ανέργων, είναι οι βασικότεροι λόγοι αυτής της αποδιοργάνωσης.
   Παρά τις εκκλήσεις πολλών εργαζομένων, και την τραγική κατάσταση 
του κλάδου, συνεχίζουν το διαρκές έγκλημα σε βάρος των μεταλλεργατών 
και των οικογενειών τους, καμουφλάροντας το με ανέξοδη επαναστατική 
φρασεολογία.

Η μόνη θετική υπηρεσία που μπορούν να προσφέρουν πλέον στον κλάδο 
 είναι να παραιτηθούν, 
αποδεχόμενοι την παταγώδη αποτυχία τους.
Εάν δεν το κάνουν πρέπει να τους διώξουν οι μεταλλεργάτες, 
απομονώνοντας την λογική και ταχτική τους που συνέβαλε
στην καταστροφή του κλάδου.

Αυτό είναι προϋπόθεση για να μπορέσουν οι μεταλλέργάτες  να ενωθούν, 
να συσπειρωθούν και πάλι γύρω από το Συνδικάτο, και να παλέψουν για 
την σωτηρία και την ανάπτυξη της Ζώνης.
  Η Εργατική Ενότητα στους οκτώ μήνες δράσης της, έδειξε με 
ωριμότητα και ευθύνη τον τρόπο και το δρόμο για την επιβίωση και 
ανάπτυξη του κλάδου. Διαμόρφωσε θέσεις και προτάσεις που 
μπορούν να δώσουν ελπίδα, να ενώσουν τους μεταλλεργάτες με τους
άλλους εργαζόμενους για να διαμορφωθεί ένα ενιαίο μέτωπο για την
σωτηρία της  Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας.
 Συνάδελφοι
   Αυτό που λείπει σήμερα και πρέπει  να κατανοηθεί από όλους μας 
είναι η ανάγκη παρουσίας και ενεργής συμμετοχής και του 
τελευταίου συναδέλφου. Δεν περισσεύει κανείς. 
Έστω και καθυστερημένα τη μάχη της επιβίωσης μας πρέπει 
να τη δώσουμε όλοι μαζί.
 Ο θυμός και η αγανάκτηση απέναντι στην ΑΕΜ-ΠΑΜΕ είναι
δικαιολογημένη. Σε καμιά περίπτωση  όμως, δεν μπορεί να
μετατρέπετε σε αποχή και απομάκρυνση από τη ζωή του Συνδικάτου.
Οι μεταλλεργάτες επιβάλλετε τώρα να δώσουν τη λύση που απαιτείται.
Πάρτε το Συνδικάτο στα  χέρια σας. Απαιτήστε το σεβασμό της δουλειάς και 
της ζωής σας, από τους επαγγελματίες – καιροσκόπους συνδικαλιστές.   
Απομονώστε τους.
 
Δώστε στην Εργατική Ενότητα τη δύναμη, 
με την ενεργή συμμετοχή σας, να δράσει αποτελεσματικά, 
να ενώσει όλους τους μεταλλεργάτες κάτω από μια σημαία.  
Που πάνω της θα έχει τα ενωμένα χέρια, τις σφιγμένες γροθιές   
των μεταλλεργατών, και όχι κομματικά σύμβολα.

Οι μάχες που έχουμε μπροστά μας, 
      για ψωμί και αξιοπρέπεια,
                  δεν περιμένουν.

     Ας τις δώσουμε όπως αρμόζει στους μεταλλεργάτες.
Χωρίς συμβιβασμούς κόντρα στην αντεργατική κυβερνητική πολιτική, 
και τη διεφθαρμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, δυναμώνοντας 
την ενότητα στη βάση, αναπτύσσοντας αυτόνομη αγωνιστική δράση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου